Akcja "Telefon Bezpieczeństwa" realizowana cyklicznie od 2002 roku, stanowi odpowiedź naszego kraju na otwarcie unijnych granic oraz wizyty zagranicznych podróżnych w okresie wakacyjnym. Ta wspólna inicjatywa Ministerstwa Sportu i Turystyki, Urzędu do Spraw Cudzoziemców, Polskiej Organizacji Turystycznej i Policji to również element kształtowania wizerunku Polski jako kraju otwartego i przyjaznego podróżnym, eksponująca dbałość służb publicznych o zagranicznych globtroterów.
Dyżurujące przy infolinii osoby pomagają cudzoziemcom w spokojnym i bezpiecznym wypoczynku na terenie Polski. Wystarczy zadzwonić pod numer infolinii 0800 200 300 lub +48 608 599 999, by połączyć się z operatorem.
„Telefon Bezpieczeństwa” niesie nieocenioną pomoc zarówno obcokrajowcom, jak i obywatelom Polski, którzy znaleźli się w sytuacji wymagającej wsparcia ze strony Policji. Każda dzwoniąca osoba otrzymuje profesjonalną i pełną informację o służbach ratunkowych, numerach telefonów alarmowych oraz porady, jak zachować się w czasie kolizji lub wypadku drogowego, jak powinna postępować w przypadku, kiedy stanie się ofiarą przestępstwa, czy zdarzenia losowego zagrażającego jej, innym osobom lub mieniu.
Infolinia stanowi również wsparcie dla terenowych jednostek Policji, w sytuacjach konieczności kontaktu lub udzielenia pomocy osobom, z którymi ze względu na barierę językową dialog jest utrudniony. Korzystając z „szybkiego łącza” telefonu bezpieczeństwa, dyżurny KGP, może przekazywać informacje i dyspozycje bezpośrednio do właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Policji, gdzie podejmowane są konkretne działania. Ponadto osoby odbierające telefon ściśle współpracują z oficerem dyżurnym kraju KGP, do którego turyści mogą przekazać swoje spostrzeżenia na temat zagrożeń w odwiedzanych przez siebie miejscach, w ten sposób osobiście wpływając i kształtując poczucie bezpieczeństwa na terenie naszego kraju.
W okresie funkcjonowania telefonu bezpieczeństwa od 2 czerwca do 30 września, w jednym tylko 2008 roku udzielono 303 porady telefoniczne, w tym:
- 107 to udzielenie konsultacji językowych na rzecz jednostek terenowych Policji w sprawach dotyczących cudzoziemców, najczęściej turystów;
- 196 to konsultacje językowe na rzecz interesantów i podmiotów zewnętrznych.
O pomoc lub poradę prosili głównie obywatele Polski, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Włoch, Holandii i Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Telefonowali również obywatele Austrii, Białorusi, Brazylii, Chin, Czeczenii, Czech, Danii, Finlandii, Filipin, Francji, Grecji, Hiszpanii, Iraku, Irlandii, Indii, Japonii, Kamerunu, Litwy, Malty, Nigerii, Norwegi, Republiki Południowej Afryki, Rumuni, Rosji, Singapuru, Słowacji, Szwecji, Turcji, Ukrainy, Uzbekistanu, Węgier a także osoby narodowości tajwańskiej, niderlandzkiej i hinduskiej.
Rozmowy były prowadzone najczęściej w językach:
- polskim: 131
- angielskim: 110,
- niemieckim: 46, ale także po rosyjsku, hiszpańsku, włosku i niderlandzku;
Funkcjonowanie telefonu bezpieczeństwa związane było głównie z :
- pomocą w nawiązaniu kontaktu cudzoziemców z jednostkami Policji w sytuacji zagrożeń,
- wstępnym tłumaczeniem informacji cudzoziemca, który zgłosił się do jednostki Policji, a ze względu na trudności językowe policjanci nie mogli się z nim porozumieć,
- udzielaniem informacji na temat projektu „Telefon Bezpieczeństwa” przedstawicielom środków masowego przekazu,
- udzielaniem szeroko rozumianej informacji turystycznej.
