Wystawa zorganizowana w rocznicę wydarzenia (wernisaż w Muzeum Miedzi 23 lipca br. o godz. 17.00), w oparciu o dawne karty pocztowe, fotografie archiwalne oraz plany miasta, przywołuje głównie obraz przedwojennego parku. Jego powojenny wizerunek ukazują fotografie wykonane przez legniczan, a przedstawione w formie pokazu multimedialnego.
Prezentowane na wystawie karty pocztowe pochodzą ze zbiorów własnych Muzeum miedzi oraz prywatnych kolekcji Zbigniewa Stępnia, Leszka Moszyńskiego, Kazimierza Makowca, Roberta Deca oraz Juliana Zawiszy.
Legnicki Park Miejski usytuowany między Kaczawą i Młynówką powstał w XIX wieku. W 1802 roku zagospodarowano obszar położony na południe od obecnego Koziego Stawu, a w latach 1844/1845 - teren dawnego cmentarza parafialnego kościoła Mariackiego. Osią założenia parkowego stała się aleja lipowa wytyczona w 1857r.(obecnie część Alei Orła Białego). W 1863r. Eduard Petzold zaprojektował część parku leżącą wzdłuż tego traktu. W 1867 r. urządzono teren położony na północ od obecnej ul. Powstańców Śląskich . W 1877 r. w miejscu podmokłej łąki powstał Kozi Staw, a w 1881 r. obsadzona drzewami wyspa.
Zabudowa ulic Zielonej i Jordana sprawiła, iż plac między nimi wymagał nowego rozwiązania przestrzennego, które w 1878 r. dostarczył E. Petzold. W 1880 roku obszar parku powiększył się o tereny Pierwszej Dolnośląskiej Wystawy Rzemiosła. Powstał wówczas tzw. Park Wystawowy skomponowany w stylu krajobrazowego parku angielskiego.
Kolejne znaczące rozszerzenie powierzchni Parku Miejskiego miało miejsce w 1927 roku i związane było z realizacją Wystawy Niemieckiego Ogrodnictwa i Śląskiego Rzemiosła GUGALI.
