Piotr Pawiński w latach 1973-1976 studiował malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu u Józefa Hałasa i Władysława Hasiora oraz fizykę na Uniwersytecie Wrocławskim. Pierwsze lekcje malarstwa pobierał u Kazimierza Narynieckiego, ucznia Stanisława Teisseyre i Piotra Potworowskiego. W latach 1976- 1992 mieszkał i pracował w Warszawie, dokąd powrócił w 2004 r. Współpracował z licznymi muzeami, w tym z Muzeum Narodowym, wykonując na ich zamówienie kopie dzieł dawnych mistrzów. W roku 1996 wykonał według własnego projektu zbiór fresków w kościele Św. Józefa w Warszawie. Przez długi czas jego ulubionym gatunkiem malarskim był portret, chociaż ma w swoim dorobku również liczne pejzaże i martwe natury. Od kilku lat tworzy kompozycje inspirowane antyczną rzeźbą grecką. Prace artysty znajdują się w licznych zbiorach muzealnych oraz w zbiorach prywatnych w Polsce, Europie, Izraelu, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Południowej Afryce, Australii i Nowej Zelandii. Duży zbiór prac artysty posiada także ceniony w świecie producent farb i innych artykułów dla artystów plastyków firma Royal Talens, na zlecenie której prowadził testy farb, podobrazi i gruntów.
Wariacje Chopinowskie w wykonaniu Piotra Pawińskiego, to duże formaty pokrytych farbami olejnymi płócien, w monochromatycznej tonacji udowadniających, że malarstwo to sztuka dźwiękowa a muzyką rządzi kolor brzmienia. To cykl 24 indywidualnie skomponowanych portretów, zainspirowanych 24 Preludiami op. 28 Fryderyka Chopina, których formalnym punktem wyjściowym stała się umieszczona w Żelazowej Woli rzeźba Józefa Gosławskiego. Poszukiwanie nowatorskich sposobów na eksponowanie związków między malarstwem, rzeźbą, architekturą a także fizyką i akustyką, stało się artystycznym credo Pawińskiego, który w swoim projekcie chopinowskim, prekursorsko realizując konwencję rzeźbiarską, spaja w jedno wielowymiarową przestrzeń dźwięku, obrazu i kształtu.
