W latach powojennych w Legnicy zamieszkało 25 uczestników walk o powrót Wielkopolski w granice państwa. Na Cmentarzu Komunalnym znajduje się 15 mogił powstańczych, wśród nich mogiła Stanisława Miśka, Honorowego Obywatela Legnicy z roku 1996. Na grobach złożono kwiaty i zapalono znicze. Coroczne wizyty prezydenta Legnicy oraz członków Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego na grobach Powstańców stały się już legnicką tradycją.
Powstanie Wielkopolskie, określane często mianem ostatniego etapu „najdłuższej wojny nowożytnej Europy”, skierowanej przeciwko pruskiemu zaborcy, wybuchło 27 grudnia 1918 roku, w reakcji na działania Niemców sprzeciwiających się wizycie w Poznaniu Ignacego Paderewskiego. Doskonale zorganizowani i sprawnie dowodzeni Powstańcy w krótkim czasie opanowali prawie całą Wielkopolskę. Powstanie zakończyło się 16 lutego 1919 roku rozejmem w Trewirze, który rozszerzał na front powstańczy zasady rozejmu kończącego I wojnę światową z 11 listopada 1918.
W dziejach Polski był to jeden z dwóch, obok Powstania Wielkopolskiego 1806 roku, zwycięskich zrywów narodowo-wyzwoleńczych, zakończonych sukcesem militarnym i politycznym. Wzięła w nim udział ponadstutysięczna armia złożona głównie z ochotników.
