Krzysztof Kułacz-Karpiński – absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, Wydziału Filozoficzno-Historycznego; dyplom z rzeźby barokowej uzyskał w Pracowni Historii Sztuki prof. dr hab. Mieczysława Zlata. Ukończył również wrocławską ASP na Wydziale Architektury Wnętrz i Wzornictwa.
Artysta od lat związany z regionem Zagłębia Miedziowego, obecnie mieszka w Legnicy. Zajmuje się rysunkiem, rzeźbą i grafiką. Prezentowane w Legnicy prace można potraktować jako odpowiedź na tęsknoty za rysunkiem warsztatowym, klasyczną szlachetną sztuką kontemplacji i ekspresji, której sens został dość radykalnie podważony zarzutami o brak świeżości, siły inwencyjnej i sztuczny separatyzm. W efekcie rysunek wszedł w obszar działań multimedialnych, włączając się w przestrzeń universum sztuki jako ewentualny pretekst, koncept wyjściowy do działań wielowymiarowych typu instalacji, wideo i innych.
Zamiast tego w twórczości Karpińskiego odnajdujemy pewien pierwotny sposób myślenia o rysunku, czy też impuls do jego tworzenia, który tak doskonale streściła Magda Dunikowska: „Dążenie przemożne do wyodrębnienia linii jako konstytutywnego języka obrazowego, do nadania jej autonomii i przyznania podstawowej roli w tworzeniu i porządkowaniu wiedzy o świecie”.
