- System korzeniowy kukurydzy
Kukurydza wytwarza wiązkowy system korzeniowy, który wyrasta z 5 węzłów poniżej powierzchni gleby. Oprócz tego roślina wytwarza tzw. korzenie podporowe rozwijające się z węzłów znajdujących się nad ziemią. Zarówno jedne i drugie mogą pobierać wodę i składniki pokarmowe. W naszych warunkach klimatycznych system korzeniowy kukurydzy osiąga swoją maksymalną suchą masę w lipcu, przy czym główna jego masa znajduje się na głębokości około 60–70 cm.
- Co ogranicza rozwój korzeni kukurydzy?
Czynników ograniczających wzrost systemu korzeniowego kukurydzy jest wiele. Należą do nich m.in. patogeny, szkodniki, niekorzystny przebieg pogody, jak również nieprawidłowa agrotechnika. Na niektóre z nich, takie jak głębokość wymieszania nawozów z glebą, czy dobór odpowiednich nawozów azotowych rolnik ma bezpośredni wpływ. Na inne, takie jak zbyt niska temperatura, czy przesuszenie gleby, niestety już niekoniecznie.
Dowiedz się więcej na temat: środek ochrony roślin
- Liść prawdę Ci powie…
System korzeniowy kukurydzy najlepiej rozwija się w temperaturze około 20–25°C. Poniżej 10°C następuje zahamowanie tego procesu. Charakterystycznymi objawami niskich wiosennych temperatur są jasnozielone lub purpurowe liście kukurydzy. Pierwsze wynikają z zahamowania pobierania przede wszystkim azotu, natomiast drugie z niedostępności fosforu, powoduje akumulację cukrów w liściach.
- Tak źle i tak niedobrze…
Gleba zbyt sucha lub zbyt wilgotna stanowi istotny problem dla wzrostu systemu korzeniowego. Charakterystycznym objawem tej pierwszej jest purpurowienie liści. Wynika to z nadmiernej akumulacji cukrów w liściach, gdyż nie zużywają ich korzenie. Symptom ten mija zazwyczaj po wystąpieniu deszczu. W przypadku zbyt wilgotnej gleby problem jest znacznie bardziej skomplikowany. Woda wypiera powietrze z gleby przez co korzeniom brakuje powietrza do oddychania oraz nie mogą pobierać substancji pokarmowych. W wyniku tego korzenie nie zamierają i gniją.
