Metody - sposoby określania oraz weryfikowania cen transferowych:
Porównywalna cena niekontrolowana
Oparta o punkt odniesienia w postaci cen jakie były ustalane w analogicznych transakcjach, które były dokonywane przez podmioty ze sobą niepowiązane. Powyżej opisany proces jest podstawą do określenia rynkowej wartości przedmiotu transakcji.
W niniejszej metodzie szczególną uwagę zwraca się na zapewnienie pełnej porównywalności transakcji rynkowych z transakcją badaną.
Ceny odprzedaży
Metoda polega na ustaleniu lub/i weryfikacji ceny, tj. marży zastosowanej z tytułu odsprzedaży towarów nabytych pierwotnie od podmiotu zależnego. Istotną kwestią jest cena, po której podmiot odsprzedaje dobra podmiotom niezależnym. Opisywana cena kalkulowana jest w następujący sposób: od ceny odprzedaży należy odjąć marżę, w której są ujęte wszystkie koszty ponoszone przez dystrybutora. Ponadto, marża powinna uwzględniać odpowiedni zysk dla dystrybutora, który jest adekwatny do pełnionych funkcji, angażowanych aktywów, a także ponoszonego ryzyka w ramach realizowanej transakcji.
Następnie dla określenia rynkowości transakcji pozostaje porównać marżę realizowaną przez podmiot powiązany z marżami realizowanymi w analogicznych transakcjach (podmioty niezależne) albo odnieść wartość marży do cen realizowanych w transakcjach dokonywanych przez podmioty niepowiązane na rynku.
Koszt plus
Metoda opiera się na określeniu ceny realizowanej w ramach transakcji kontrolowanej na podstawie sumy narzutu zysku oraz bazy kosztowej. Do bazy kosztów zalicza się koszty bezpośrednio związane lub koszty pośrednio i bezpośrednio związane z nabywaniem lub wytwarzaniem.
Marży transakcyjna netto
Umożliwia określenie ceny przedmiotu badanej transakcji na podstawie analizy wskaźników zysku, jakie stosuje podmiot w transakcji kontrolowanej z podmiotem zależnym w odniesieniu do wskaźników jakie podmiot (dokładnie ten sam) stosuje w transakcjach dotyczących podmiotów niepowiązanych lub wskaźników realizowanych w transakcjach o porównywalnym charakterze przez samodzielne podmioty. Cenę w opisywanej metodzie kalkuluje się na podstawie różnicy przychodów osiągniętych z tytułu realizacji badanej transakcji oraz ponoszonych kosztów z tego tytułu.
Podziału zysku
Określa się tutaj sumę zysków osiągniętych z tytułu realizacji badanej transakcji przez podmioty zależne, a następnie dokonuje się podziału niniejszych zysków proporcjonalnie na podmioty powiązane zaangażowane w realizację transakcji. Podział ten odbywa się na podstawie warunków, które zaakceptowałyby podmioty niezależne na rynku.
Inne metody
W przypadku gdy specyfika oraz charakter badanej transakcji uniemożliwia zastosowanie powyższych metod, rekomenduje się zastosowanie innej metody, która będzie najwłaściwsza w danych okolicznościach. Do innych metod można zaliczyć technikę wyceny.
Dobór odpowiednich metod do konkretnej sytuacji może być dla wielu przedsiębiorców poważnym wyzwaniem. Pomocne może się okazać wówczas doradztwo transakcyjne firm, które posiadają kompetencje i doświadczenie w tym zakresie.
