Jak twierdził: „Zgodnie ze złożoną przysięgą akowską wiernie służy ojczyźnie i narodowi, a jego małą ojczyzną jest Legnica i teren byłego województwa legnickiego”. Urodził się w 1929 roku w Wilnie. Z wykształcenia był muzykiem. Do Legnicy przybył w 1962 roku. Prowadził amatorskie zespoły muzyczne i chóry, przez dwadzieścia lat prowadził zajęcia umuzykalniające w legnickich przedszkolach. Pracował również jako instruktor muzyki w legnickim Młodzieżowym Centrum Kultury i zajmował się muzycznym przygotowaniem aktorów legnickiego teatru. W latach 1971-1991 pracował w Państwowej Szkole Muzycznej, gdzie w latach 1980-1981 był przewodniczącym koła NSZZ „Solidarność”.
Jako Wilnianin nie wyzbył się miłości do swojej ziemi rodzinnej, swoich korzeni. Gdy tylko stało się to możliwe, założył wraz ze śp. Feliksem Stoleckim oddział legnicki Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej, którego był Prezesem. Oddział zaopiekował się brasławskim Związkiem Polaków na Białorusi, któremu w miarę możliwości świadczył wszelką pomoc.
Jako żołnierz Armii Krajowej uczestniczył w licznych spotkaniach z żołnierzami Wojska Polskiego i młodzieżą szkolną, przybliżając im problematykę działalności AK na Wileńszczyźnie.
W 2007 roku został odznaczony odznaką „Zasłużony dla Legnicy”.