kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
Jerzy Duda – Gracz to wyrazista postać na arenie polskiego malarstwa XX wieku. Stworzył objazdową wystawę, która w ciągu kilku lat przemierzyła cały kraj i utrwaliła pozycję artysty jako najpopularniejszego malarza po 1945 roku.
Duda – Gracz przedstawiał w sposób przerysowany rzeczywistość. Szukał miejsc w kraju nieskażonych ludzką stopą. Właśnie tam znajdowała się esencja jego twórczości – powiedziała Łucja Wojtasik – Seredyszyn, komisarz wystawy.
Artysta nawiązywał do malarstwa XIX wieku. Nie gonił za tym co modne i powszechne. Postacie przedstawiał w sposób przerysowany, karykaturalny. Często są to kobiety pracujące na polu. Ich sylwetki są obfite i ciężkie dla oka. Chętnie malował autoportrety. Przykładem może być prezentowany na wystawie wizerunek artysty w odbiciu zamglonego telewizora. Barwy u Dudy – Gracza są wyraziste, formy idealnie dobrane. Każda praca oznaczona jest numerem, dzięki czemu możemy dane dzieło umiejscowić w czasie historycznym. Wszystkie aspekty pracy twórczej malarza składają się na zwartą, konkretną kompozycję.
Najczęściej malował w cyklach. Najważniejsze z nich to: Motywy i portrety polskie (1968 – 1979), Obrazy artystyczno – historyczne (1985 – 1991), Obrazy prowincjonalno – gminne (1996 – 2001).
Podczas uroczystego otwarcia wystawy, wysłuchaliśmy koncertu chopinowskiego.
