Lokale z rynku wtórnego podzieliliśmy na trzy segmenty: wielką płytę, mieszkania w budynkach z cegły wzniesionych przed 2000 rokiem oraz mieszkania współczesne w budynkach zbudowanych w ostatnich 10 latach.
Badanie przeprowadzono na podstawie danych o transakcjach na pięciu największych rynkach. Znaczne różnice w strukturze zawieranych transakcji widać już nawet porównując ostatni kwartał z początkiem zeszłego roku.
W perspektywie tej największy wzrost popularności odnotowała wielka płyta zajmując przeciętnie 38 proc. rynku. Zmiany na jej korzyść miały miejsce na każdym badanym rynku, licząc względem początku zeszłego roku. Wzrost ten odbył się głównie kosztem mieszkań w budynkach z cegły. Podczas gdy na początku roku prawie co drugie sprzedane mieszkanie na rynku wtórnym mieściło się w tym segmencie rynku, to obecnie jest to blisko co trzeci lokal.
Popularności wielkiej płyty należy upatrywać w jej cenie, która jest przeciętnie o blisko jedną czwartą niższa niż w przypadku mieszkań współczesnych. Kolejnym atutem budownictwa charakterystycznego dla okresu PRL jest przeciętny metraż lokalu, który obecnie idealnie wpisuje się zapotrzebowanie zgłaszanemu przez nabywców. Chcą oni bowiem najczęściej kupić lokal niewiele większy niż 50 m kw.
